7 Βιβλία που πρέπει να διαβάσεις στην καραντίνα

7 Βιβλία που πρέπει να διαβάσεις

Δεδομένου του ότι όλοι μας έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο αυτό τον καιρό και δεδομένου ότι για πολλούς είναι μία περίοδος εσωτερικής αναζήτησης και περισυλλογής, κατεβάζω λίστα με ''must read'' βιβλία και σύντομη κριτική περιγραφή.Μην φέρετε οποιαδήποτε αντίρρηση του τύπου '' Αυτό δε θα μ'αρέσει''. Τα παρακάτω βιβλία είναι αριστουργήματα γιατί αρέσουν σε ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, για ίδιους και διαφορετικούς λόγους. Ξεκινήστε τα και δεν θα το μετανιώσετε.

1. ''Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο'', Άρθουρ Σοπενχάουερ

Ένα φοβερό βιβλίο. Εκτός από τη βαθύτατα φιλοσοφική του διάσταση για τη σημασία της τεκμηρίωσης της γνώμης και την δύναμη της κοινής αποδοχής μίας άποψης από το εκάστοτε κοινωνικό γίγνεσθαι, το βιβλίο αυτό αποτελεί ιδιαίτερα χρήσιμο εγχειρίδιο για την αναβάθμιση της επιχειρηματολογίας και την προαγωγή παραγωγικού διαλόγου. Για τους πιο πρακτικούς, θα έχετε πιο συχνά το  πάνω χέρι σε τσακωμούς, θα γίνετε πιο ετοιμόλογοι και οι ατακάρες που θα διαβάσετε θα είναι άξιες να βουλώνουν στόματα πιο γρήγορα απόσο πιάνει η μαζεράτι τα 300χλμ/ώρα.

2.''Το Μονόγραμμα'', Οδυσσέας Ελύτης

Οι λάτρεις της ποίησης θα το έχετε Ευαγγέλιο, οπότε πάω να πείσω τους ρηχούς τύπους.Δεν είμαι φανατική των ποιημάτων, τα θεωρώ κάπως κουραστικά, χρήζουν ανάλυσης και βαθιάς σκέψης και τα περισσότερα επαναλαμβάνουν ατέρμονα τα θέματα ''έρωτας'', ''θάνατος''. Δεν είμαι επίσης υπέρ του πατροπαράδοτου ρομαντισμού και τα γλυκόλογα μεγάλων ποιητών παρότι κάποια αγγίζουν την ψυχή μου,όπως όλων, (Βλέπε Ερωτόκριτος ή Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Σαιξπηρ), τα θεωρώ ελαφρώς τετριμμένα από κάποιο σημείο και πέρα στην πλειοψηφία τους. Το ''Μονόγραμμα'' ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. Είναι ποίημα σε μορφή οργασμού/οργασμός σε μορφή ποίησης. Ο άνθρωπος ξέφυγε. Έγραψε για τα πιο συνηθισμένα πράγματα με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο, εξύψωσε έρωτα και θάνατο μαζί με ανατριχιαστικό λόγο, δομή, σύνταξη και νόημα. Τσουτσουριάζει και το πλέον άνιωθο νοήμον όν. Δεν απευθύνεται στην καρδιά σου για τα συναισθήματα. Απευθύνεται ταυτόχρονα στο μυαλό και στο σώμα.Απλά διάβασε το.

3. ''Ο Μικρός Πρίγκιπας'' , Antoine de Saint

Για όσους δεν ξέρουν πρόκειται για παραμύθι και κατόπιν μικρής διασκευής, θεατρικό έργο. Ήρθα σε επαφή με το βιβλίο αυτό ερμηνεύοντας αξέχαστα 2 φορές το ρόλο της αλεπούς (μία στην ηλικία των τριών και μία στην ηλικία των δεκατριών, αν διαβάζει κάποιος σκηνοθέτης πάντα ήθελα να κάνω το τριαντάφυλλο, αλλά δεν με διάλεγαν στο κάστινγκ). Αν και θεωρείται παιδικό βιβλίο παρουσιάζει με μαγικό τρόπο την σημασία της οικειότητας, της αγάπης και του χρόνου και θίγει βαθιά θέματα συναισθημάτων, ανθρώπινων επαφών και αναζητήσεων. Με σωστή αποσαφήνιση των παραλληλισμών θα ανακαλύψετε μία νέα διάσταση και οπτική για σχέσεις και συναισθήματα παντός τύπου.

4. ''Το όνομα του Ρόδου'' , Ουμπέρτο Έκο

Το πιο περιγραφικό βιβλίο που γράφτηκε ποτέ. Ενδεχομένως κουραστικά περιγραφικό. Οι πρώτες σας σκέψεις πιθανόν να είναι ''γιατί πρέπει να περιγράψει το σκάλισμα στην κολόνα του μοναστηριού; μήπως να το προσπεράσω;''. ΟΧΙ. Διάβασε το. Στην τρίτη ώρα ανάγνωσης θα συνηθίσεις τη γραφή του μεγάλου Έκο και τότε αρχίζει το καλό. Φοβερά ανατρεπτική υπόθεση,life quotes που θα σε στοιχειώνουν το βράδυ πριν κοιμηθείς και το μυστήριο μίας ιστορίας εγκλήματος σε ένα μοναστήρι. Μα το πιο σπουδαίο είναι ότι μέσα από τις λεπτομερείς περιγραφές και τη φοβερή αφήγηση, θα ταξιδέψεις σε έναν κόσμο που ποτέ δε θα είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις. Σκοτεινός με εμφανείς αναφορές και αμφισβητήσεις περί θρησκευτικής θέασης και πράξης, αιχμηρός στα σχόλια του και ενίοτε κυνικά ρεαλιστικός, ο Ουμπέρτο Έκο και το έργο του αυτό θα χαράξουν κάπως ένα δικό τους κομμάτι στο μυαλό σου.

5. ''Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι'', Όσκαρ Ουάιλντ

Άλλος άρρωστος τύπος (Όσκαρ Ουάιλντ). Αν είχε γεννηθεί άλλος ένας τέτοιος, νομίζω ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός. Παρότι έχει γράψει πολλά πράγματα (προσωπικό αγαπημένο το de profundis-για δυνατούς λύτες), νομίζω πως το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι είναι μία ιστορία ανεπανάληπτη. Προφανώς εμπνευσμένο από το μύθο του Φάουστ, αλλά δοσμένο με λογοτεχνική λεπτομέρεια και αιχμηρότητα λόγου και σκέψης, το βιβλίο αυτό ακουμπά ερωτήματα αιωνίως αναπάντητα όπως την αξία της νεότητας, τη σπουδαιότητα της απόλαυσης και με ένα ιδιαίτερο τρόπο την σχετικότητα του χρόνου. Ο Ουάιλντ κερνάει ατακάρες αβέρτα, εσύ αλλάζεις προοπτική για την ύπαρξή σου, είναι ένα φανταστικό παιχνίδι.

6. ''Φερμά- Πασκάλ: Το τελευταίο παιχνίδι'', Devlin Keith

Ελαφρώς πιο εξειδικευμένο, απαιτεί στοιχειώδεις γνώσεις μαθηματικών ή κάποιον που να μπορεί να σου εξηγήσει έστω κάποια βασικά. Το βιβλίο αυτό δεν είναι ακριβώς μαθηματική λογοτεχνία,όπως πχ. Το θεώρημα του Παπαγάλου, αλλά περισσότερο μία διασκεδαστική ανακάλυψη των βασικών αρχών των πιθανοτήτων μέσα από την αλληλογραφία αυτών των σπουδαίων επιστημόνων. Το να παρατηρείς δύο τέτοιους διαστάσεως εγκεφάλους να διαφωνούν με τη μέγιστη δυνατή ευγένεια μέσα από τις επιστολές του είναι απόλαυση. Για τους λάτρες των τυχερών παιγνίων να σημειωθεί ότι όλο το βιβλίο αναφέρει ζάρια και τράπουλες και το πως ή αν μπορείς να μεγιστοποιήσεις τις πιθανότητες για νίκη. Worth reading for sure, ακόμα κι αν είσαι θεωρητικός τύπος.

7. ''Έγκλημα και τιμωρία'' , Φιώντορ Ντοστογέφσκι

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. Σας μιλάω ειλικρινά, ξέρω σας το έχουν ξαναπεί, το έχετε ξανακούσει, ίσως έχετε δει την ταινία αλλά αν δεν το έχετε διαβάσει, σας προτρέπω με κάθε μου δύναμη. Μία θεώρηση του κόσμου εξαιρετικά μπροστά για την εποχή του συγγραφέα, με μία διάσταση διαχρονικότητας που θα σας εκπλήξει. Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, αλλά αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό είναι πως ο ήρωας μιλά κατευθείαν στη ψυχή σου. Λέει τα λόγια σου, σκέφτεται τις σκέψεις σου και απαντά στις ερωτήσεις που απασχολούν και σένα. Αναλύει το ψυχολογικό φαινόμενο της ενοχής με εξαιρετικά σαφή και ρεαλιστικό τρόπο, ενώ εγείρει ερωτήματα για την κοινωνική υπόσταση του εγκλήματος, που ενδεχομένως να σε κάνουν να αναθεωρήσεις βαθιά τη θέαση σου για τον κόσμο. Μπορώ να γράφω για πάντα για αυτό το βιβλίο, αλλά δεν θα το κάνω γιατί αλήθεια αξίζει να το διαβάσεις.

-Ellie Spyropoulou