Dance, Art & More

Είναι ωραίο να συμφωνείς, αλλά ακόμα ωραιότερο να ταιριάζεις. Στις προσωπικές μας σχέσεις καθημερινά, διαλέγουμε πως θα δούμε τους άλλους, αλλά και πως θα μας βλέπουν οι άλλοι. Αν βλέπουμε τους άλλους με αγάπη, δεν είναι υποχρεωμένοι να μας δουν κι αυτοί. Πράγμα που κάνει την αγάπη δώρο. Αν βλέπουμε μόνο με το συναίσθημα, θα παραλείψουμε κάποια εξίσου σημαντικά πράγματα. Αν βλέπουμε μόνο με τη λογική, θα αφαιρέσουμε τη νοστιμιά που δίνουν τα συναισθήματα στη ζωή. Και ο εαυτός μας; Πως βλέπουμε τον εαυτό μας; Μήπως με μια γρήγορη ματιά, νομίζουμε πως είτε καταφέρνουμε πάρα πολλά ή δεν καταφέρνουμε τίποτα; Ισορροπία. Δεν είμαστε ούτε οι καλύτεροι, ούτε οι χειρότεροι του κόσμου. Είμαστε μοναδικά πρόσωπα ικανά να βλέπουμε ο ένας τον άλλον στο φως των χαρισμάτων του. Συνήθως ο τρόπος που βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας αντανακλάται. Και στους άλλους. Γι'αυτό ας γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Ας γνωρίζουμε τι δώρα κρύβουμε κι από τον ίδιο μας τον εαυτό. Κι ...

TA MUST DO ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΉ Με αφορμή ξενύχτι φοβερό της προηγούμενης εβδομάδας -που η σκέψη του με κράτησε ξύπνια όλη μέρα ακούγοντας στο repeat τραγούδια, αποφάσισα να γράψω για μουσική. Όλοι μας αγαπάμε τη μουσική. Σε κάθε της μορφή οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι από τη φύση της είναι όμορφη και ελκυστική όπως η μυρωδιά της βροχής μετά από καύσωνα, η ζεστή σοκολάτα σε χιονισμένο τοπίο ή το σώμα της γυναίκας μετά από deadlifts (if you know what I mean ^^). Κατεβάζω λίστα με τα ''must do'' με μουσική. 1. Να την ''ακούσεις'' Όχι απλά να την ακροαστείς. Να ακούσεις τη φωνή διαφορετικά από τη μελωδία και να διαχωρίσεις όλους τους πιθανούς ρυθμούς. Να δώσεις σημασία στους στίχους, να σκεφτείς γιατί ο ήχος είναι πιο λεπτός ή πιο βαρύς και γενικά να την αφήσεις να σου δώσει τα όλα της. Σαν να ήταν γυναίκα. 2. Να την ''χορέψεις'' Κι εγώ η ίδια απορώ που δεν το έβαλα πρώτο, αλλά to musicality προηγείται της κίνησης. Η κατανόηση ρυθμού...

People are strange. Με αφορμή το γνωστό τραγούδι, πολλές σκέψεις μπορούν να περάσουν από το μυαλό μας για εμάς τους ανθρώπους. Είμαστε παράξενοι. Παράξενοι, γιατί είμαστε σύνθετοι. Διαφορετικοί χαρακτήρες άλλοτε τα βρίσκουμε με τον εαυτό μας, άλλοτε τον πολεμάμε. Η λύση; Συμφιλίωση και αποδοχή. Όλοι μας περνάμε πολλά και η ζωή δεν έρχεται με εγχειρίδιο χρήσης. Μπορούμε πάντα να μαθαίνουμε και να ομορφαίνουμε. Να ομορφαίνουμε ενώ ανθίζουμε για μας και για τους άλλους. Με τους άλλους είμαστε άλλοτε ταιριαστοί, κουμπώνουμε εφαρμοστά χωρίς κενά αέρος. Άλλες φορές όμως είμαστε η μέρα με τη νύχτα. Άραγε πόσο κακό είναι αυτό; Δεν είναι απαραίτητα κακό. Ας σκεφτούμε λίγο τι συμβαίνει κυριολεκτικά με την ημέρα και τη νύχτα. Η μέρα έχει ήλιο, φως, πουλιά που κελαηδούν, γαλάζιο ουρανό. Η νύχτα έχει φεγγάρι, σκοτάδι, νυχτόβια πουλιά -που μας φαίνονται ασυνήθιστα όταν τα ακούμε- και σκούρο ουρανό. Ως εδώ φαίνονται τελείως αντίθετα. Όμως υπάρχουν και άλλα πράγματ...